Meer dan een jaar heb ik er over gedaan, rondje Afrika. En het is heel anders uitgepakt dan ik verwacht had. Echt anders.
Voor mijn vertrek naar Afrika had ik visioenen van geweld, machetes, corruptie, grote boze zwarte mensen. En deze angst is niet uitgekomen.
Ik had ook angst voor slechte wegen, moeilijke grenzen en vast zitten in modder gaten. Dat is gedeeltelijk wel uitgekomen. De moddergaten vielen wel mee, maar slechte wegen heb je door heel Afrika wel. En de grenzen, ach er zaten er vervelende bij.
Maar vooral heb ik veel plezier gehad omdat de gemiddelde Afrikaan (die bestaat niet, maar even om het kort te houden) vriendelijk en goedlachs is. En ook al doet een Afrikaan boos, dan kan je vaak met een goede grap de situatie 180 graden omkeren.
Ja, ik ben wel corruptie tegen gekomen, daar moet je mee leren leven. Dat is nu eenmaal de realiteit van dit continent. Meestal heb ik geweigerd er aan mee te doen, maar heel soms kwam je er niet onder uit.
De oostkant naar beneden was duidelijk zwaarder dan de west kant omhoog. De west kant, tot en met Kenia, heeft een veel betere toeristische structuur dan de oost kant. Maar de oost kant was veel spannender en avontuurlijker. De oost kant vergt creatieve oplossingen en aanpassingen.
Al om zou ik dit rondje best nog eens willen maken, wie weet, als ik oud ben in mijn electrische solar rol stoel.
Laatste update op december 7, 2021